Орынбеков Мұханмадияр Серікбекұлы

(1946-2006) – философия ғылымдарының докторы, профессор. 1968 ж. М.В. Ломоносов атындағы Москва мемлекеттік университетін бітірген. ММУ аяқтағаннан кейін Қазақстан Ғылым Академиясы философия және құқық институтының кіші ғылыми қызметкері және көмекшісі қызметін атқарған. (1969-72 жж.) СССР ҒА Философия Институтының аспиранты; (1972-95 жж.) Қазақстан Ғылым Академиясы философия және құқық Институты қазақ философиясы бөлімінің меңгерушісі, ғылыми қызметкер; (1995-2006 жж.) ҚазМУ философия және дінтану кафедрасының меңгерушісі. О. ғылыми зерттеулерінің басым бағыты ежелгі қазақтардың төл дүниетанымына арналған. Атап айтқанда қазақ философиясындағы кеңістік, уақыт, болмыс, субстанция сынды категорияларын ұлттық негізде қарастырған отандық философ ғалым. Қазақ халқының мыңдаған жылдық тереңдікке кететін руханиятын, ділін, дүнитанымын зерттеп, отандық философияға салмақты үлес қоқан философ. Негізгі шығармалары: «Проблема субстанции в философии и науке» (1975), «Роль категории «идея» в научном познании» (1979), «Предфилософия протоказахов» (1994), «Философские воззрения Абая» (1995), «История философской и общественной мысли Казахстана с древнейших времен по XII век» (1997), «Духовные основы консолидации казахов» (2001).